Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου ήταν κοινωνιολόγος και πολιτικός. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1910 και από το 1917 ως το 1920 υπηρέτησε σε υπουργικές θέσεις της κυβέρνησης Βενιζέλου. Το 1924 ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας και η κυβέρνησή του κατέθεσε ψήφισμα στη Δ΄ Συντακτική Συνέλευση για την ανακήρυξη αβασίλευτης Δημοκρατίας, κηρύσσοντας έκπτωτη τη μοναρχία. Το ψήφισμα επικυρώθηκε με δημοψήφισμα. Η κυβέρνησή του κράτησε μόλις λίγους μήνες και στη συνέχεια, ο ίδιος αντιτάχθηκε στους στρατιωτικούς πραξικοπηματίες του μεσοπολέμου και τα σενάρια εκτροπής. Το 1936, το καθεστώς Μεταξά τον έθεσε σε κατ’ οίκον περιορισμό και λίγους μήνες μετά πέθανε από ανακοπή καρδιάς. Ο Παπαναστασίου πιστώνεται πολλές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις των αρχών του 20ου αιώνα, αλλά η σταδιοδρομία του περιλαμβάνει και μελανές κηλίδες, όπως τη σφαγή των απεργών που έσπασαν την απαγόρευση των διαδηλώσεων την πρωτομαγιά του 1924.
Αλέξανδρος Παπαναστασίου
Πρωθυπουργός (πρώην) • Ελλάδα